روکش پرسلن
توضیحات:
-
به نام خدا
اغلب جهت حمایت و نگهداری از دندان های تکی از روکش پرسلن استفاده میگردد. همچنین امکان استفاده جهت نگهداری از بریج دندان هم کاربرد دارد. معمولا زمانی که یکدندان افتاده یا کشیده شده باشد روکش دندان بر روی ایمپلنت دندان قرار می گیرد. یک ایمپلنت دندانی پایه عالی و ثابتی را برای روکش فراهم می سازد.
به طور کلی روکش دندان روشی ترمیمی برای دندان می باشد که در مواقع پوسیدگی و شکستگی شدید دندان استفاده می شود. در واقع روکش ساختار سالم باقی مانده دندان را می پوشاند. یعنی شما قادر هستید به کمک تاج دندان مصنوعی به شکل طبیعی گاز بزنید و بجوید و هیچ نگرانی از ایجاد صدمات بیشتر به دندان خود نداشته باشید.
لازم به ذکر است که روکش دندان را از درد و حساسیت ناشی از فشار گاز زدن و جویدن همچنین قرار گرفتن در دمای گرم و سرد محافظت می نماید.
روکش پرسلن ایده آل دندان های پیشین
روکش های پرسلن با توجه به ساختار خود برای دندان های برجسته و قابل مشاهده هنگام لبخند بسیار ایده آل است. در واقع اگر دندان های پیشین شما ایرادی دارد استفاده از روکش پرسلن می تواند انتخاب خوبی برای نیازهای شما باشد. در واقع بهتر است از روکش های فلزی برای دندان های آسیاب استفاده شود یعنی بخشی از دهان که دورتر از لبخند قرار گرفته و از دید خارج است.
ساختار روکش پرسلن
روکش های پرسلن از مواد سرامیکی دندانی ساخته شده اند اما همچنان محکم هستند و می توانند فرسایش و فرسودگی طبیعی دندان ها را تحمل نمایند. روکش های پرسلن عمر طولانی دارند و می توانند با نگهداری مناسب و رعایت بهداشت دهان و دندان تا چندین سال باقی بمانند. اگر روکش دندان دچار لب پریدگی- ترک شود یا بیش از حد فرسایش یابد دندانپزشک می تواند در صورت نیاز روکش دندان را عوض نماید.
قرارگیری روکش پرسلن
قرارگیری روکش های پرسلن دندان اغلب به دو جلسه نیاز دارد. در ابتدا دندانپزشک جهت ایجاد فضای بزرگتر برای روکش دندان قسمت های آسیب دیده دندان و بخشی از ساختار اضافه آن را خارج میکند. سپس برای ساخت روکش با اندازه مناسب در لابراتوار دندانپزشکی از دندان قالبگیری می شود.
روکش های پرسلن به صورت سفارشی تهیه می شود و از لحاظ رنگ- شکل و اندازه بدون هیچگونه ایرادی با دندان های اطراف متناسب باشد به گونه ای که تفاوت آن با دندان های اطراف اصلا مشخص نباشد. در مدت زمانی که روکش برای ساخت به لابراتوار ارسال شده است ممکن است دندانپزشک برای بیمار از روکش موقت استفاده کند تا بیمار راحت تر بتواند غذا بخورد و صحبت کند.
پس از قالبگیری روکش و گذشت 2 تا 3 هفته روکش موقت برداشته شده و روکش پرسلن بر روی دندان قرار میگیرد و با کمک یک چسب دندانپزشکی در محل خود محکم قرار میگیرد. در نهایت در صورت لزوم تاج دندان را حالت داده و صیقل می دهند تا شبیه به دندان های طبیعی شود.
مزایای روکش پرسلن
روکش های پرسلن مزیت های زیادی دارند. این روکش ها از بهترین مواد تشکیل شده اند و برای مدت زمان طولانی بادوام هستند. مواد پرسلن شباهت زیادی به مینای طبیعی دندان دارند. در نتیجه روکش های دندانی به شکل منظم با دندان های اطراف ترکیب می شوند. همچنین قدرت جویدن طبیعی را برای بیمار بازیابی می کنند. اما لازم به ذکر است برای دستیابی به نتایج مطلوب بهتر است از جویدن غذاهایی با قدرت چسبندگی بالا و سخت خودداری فرمایید.
معایب روکش پرسلن
قرارگیری روکش های پرسلن ممکن است خطراتی داشته باشد اما اگر توسط دندانپزشک باتجربه انجام گیرد این خطرات به حداقل میرسد. در ابتدا ممکن است با برداشتن قسمت کوچکی از ساختار دندان جهت قرارگیری روکش باعث ایجاد حساسیت ناچیزی نسبت به موادغذایی و مایعات گرم و سرد شود. همچنین اگر تاج دندان به طرز صحیحی قرار نگرفته باشد و اختلال در فک بیمار به صورت متعادل در حالت استراحت ایجاد کند ممکن است حالت جویدن و گاز گرفتن به صورت غیرطبیعی قرار بگیرد. در این شرایط برای تصحیح نحوه قرار گرفتن دندان های بالایی و پایینی بر روی یکدیگر به اصلاحاتی نیاز است. ممکن است روکش های پرسلن در طی مدت زمان طولانی جابه جا شود و یا چسب آن قدرت خود را از دست بدهد در چنین مواقعی نیاز است روکش دندان تعویض گردد.
طول عمر روکش پرسلن
به طور میانگین یک روکش بین 5 الی 10 سال دوام دارد. روکش می تواند خیلی بیشتر دوام داشته باشد اما بستگی به میزان فرسودگی و پارگی در طول زمان اقدامات بهداشت دهان و دندان و عادت های شخصی مثل جویدن یخ- گاز گرفتن ناخن های انگشت یا استفاده از دندان برای باز کردن بسته یا گره دارد. اگر در مواقع خواب دندان های خود را ساییده یا سفت می کنید ممکن است برای محافظت از دندان ها نیازمند محافظ شبانه باشید.
مقایسه ضخامت روکش ها با دندان های عادی
مواد اولیه ساخت روکش تعیین کننده ضخامت آن می باشد. معمولا ضخامت این روکش ها از 0/5 الی 2 میلی متر در دو طرف و حدود 1/5 میلی متر از سطح جویدن متغییر می باشد. همچنین بهتر است بدانید که در مقایسه با روکش های پرسلنی روکش های فلزی نازک تر می باشند.
روکش های پرسلن به غلز یا همان روکش PFM در مقایسه با روکش های سرامیکی مقرون به صرفه تر می باشند. اگرچه ظاهر و زیبایی آن ها به زیبایی روکش های سرامیکی نمی باشند اما همچنان گزینه ی مناسبی برای ترمیم دندان های عقبی هستند.
از روکش های پرسلن به فلز (روکش های PFM) می توان به عنوان روکش های کامل و تمام قالب (Full-Cast) نام برد که شامل یک پرسلن جوش داده شده در بیشترین بخش ها یا تمام قسمت های دندان می باشد. این روکش ها ترکیبی بین پرسلن و روکش های فلزی می باشند. به طور کلی روکش دارای یک لایه فلزی زیرین و پرسلن سرامیکی در بالای آن است.
چارچوب فلزی آن نازک- مقاوم و کاملا متناسب با دندان های آماده شده است. این ترکیبی از انواع مختلف آلیاژ است که به صورتی طراحی شده است که به خوبی با پرسلن اتصال می یابد. همچنین از آلیاژهای فلزی با درجه حرارت ذوب بالا جهت جوش دادن پرسلن به سطح و جلوگیری از ذوب فلز استفاده میگردد. این کار باعث می شود پرسلن ها بدون تغییر رنگ با اطمینان پیوند بخورد.
روکش پرسلن به فلز مناسب چه کسانی است؟
روکش های پرسلنی روکش هایی است که غالبا از انواع دیگر بیشتر مورد توجه قرار میگیرد به دلیل اینکه به آسانی و بهتر از روکش های فلزی با رنگ دندان های کناری تطبیق داده می شوند. هرچند آن ها در مقایسه با رزین و روکش های فلزی بیشتر باعث آسیب به دندان های مقابل می شوند در بعضی موارد نشان می دهد که بخش های پرسلن روکش می تواند از دندان پریده یا تراشیده شود.
این روکش ها برای افرادی که لثه های تحلیل رفته دارند مناسب نمی باشد زیرا پرسلن روی لثه ها ممکن است ظاهر شود و به راحتی معلوم باشد. بیشترین کاربرد روکش پرسلن به فلز برای دندان های پشتی و جلویی مناسب هستند.
انواع روکش های پرسلن به فلز
چارچوب فلزی روکش های پرسلن به فلز ترکیبی از انواع مختلف آلیاژ می باشد. در نتیجه نوع چارچوب یکی از مهم ترین عواملی است که قیمت گذاری بر روی این روکش ها را تعیین میکند.
پرسلن متصل به آلیاژهای فلزی پایه
در این روکش ها چارچوب آن از ترکیبی از فلزات پایه استفاده شده است که در دندانپزشکی مورد قبول هستند. هرچند بعضی از افراد ممکن است نسبت به بعضی فلزات پایه مثل نیکل حساسیت داشته باشند. در این شرایط میتوان از روکش های فلزی از جنس فلزات نجیب کمک گرفت تا از حساسیت جلوگیری شود.
پرسلن متصل به آلیاژهای تیتانیوم
آلیاژهای تیتانیوم خواص فلزات نجیب مثل طلا را دارا می باشند و به همین علت که دارای خواص ویژه ای هستند استفاده از آن ها جهت ایمپلنت ها و سایر پروتزهای دندان مفید است. در واقع دندانپزشک روکشی را بر روی آن می سازد که مثل دندان های طبیعی شما به نظر برسد. در مقایسه ی روکش های پرسلن روکش های پرسلن به آلیاژهای تیتانیوم دارای خواص بهتری نسبت به آلیاژهای فلز پایه است اما آلیاژهای طلا حتی خواص بهتر و بالاتر از این هم دارند.
روکش پرسلن به آلیاژهای طلا
آلیاژهای طلا بالاترین خواص- بیشترین مقاومت و دوام را دارا می باشند و هرگز موجب حساسیت نمی شوند. لازم به ذکر است که در نام این نوع روکش فقط طلا گفته می شود اما یک آلیاژ طلا ترکیبی از طلا- پلاتین- نقره- پالادیوم- مس و قلع می باشد. همچنین چهار فلز ابتدایی در یک آلیاژ طلا به علت خواص برتر به عنوان فلزات نجیب و دو فلز انتهایی به عنوان فلزات پایه شناخته می شوند. هرچه مقدار فلزات نجیب موجود در یک آلیاژ طلا بالاتر باشد قیمت آن بیشتر بوده و خواص برتری دارد.
- اگر از آلیاژ طلا در زیر PFM استفاده می کنید در بیشتر مواقع از %40 روکش حاوی طلا %20 حاوی سایر فلزات گران قیمت مثل پلاتین- نقره و پالادیوم و %40 حاوی فلزات پایه است. دندانپزشکان از این نوع روکش PFM را به عنوان پرسلن که روکش پرسلن به فلز نجیب می گویند.
- گاهی امکان دارد روکش بیش از %25 فلزات نجیب را شامل شود و بقیه فلزات پایه باشد. دندانپزشکان به این نوع پرسلن به روکش فلزی نجیب می گویند.
- همچنین روکش های فلزی پایه نیز ممکن است مقداری فلز نجیب در خود داشته باشند.
- فلز طلا خوردگی ندارد- باعث حساسیت نمیگردد- خیلی خوب با دندان اتصال پیدا میکند و ماندگاری بالایی دارد. اصلی ترین مزیت یک پایه روکش از جنس طلا این است که حتی اگر یک روکش نازک تر برای محافظت از ساختار طبیعی دندان شما تهیه شود طلا همین خصوصیات را دارد یعنی ضخامت تاثیری در قدرت و استحکام ندارد. اگر از آلیاژ طلا جهت روکش های PFM استفاده می کنید میتوانید به راحتی از خط سیاه لثه رها شوید.
مزیت استفاده از روکش پرسلن به فلز
1-قوی و بادوام
چندین سال است که از روکش های PFM استفاده میگردد. در واقع بسیاری از بیماران بیشتر روکش های پرسلنی خود را با روکش های PFM جایگزین می نمایند. به این علت که وجود فلز زیری باعث می شود روکش شما قوی تر و بادوام تر باشد. این فلز پیوند به دندان را قوت می بخشد.
2-هم رنگ دندان طبیعی
رنگ های متنوعی برای انتخاب روکش ددان وجود دارد تا ظاهری مثل دیگر دندان ها داشته باشد. یکی از خاصیت های ویژه پرسلن شفافیت آن می باشد و این شفافیت باعث شبیه تر بودن روکش به دندان های طبیعی می شود.
3-موفقیت بسیار بالای آن در طولانی مدت
خاص ترین ویژگی این روکش ها دوام و استحکام آن ها می باشد و برای افرادی که به دنبال ظاهر طبیعی و دوام هستند بسیار مناسب است. همچنین جهت درمان بریج های دندانی برای طولانی مدت که فرد مشکل دندان قروچه در شب نیز دارد روکش های PFM اولین انتخاب است. به علت اینکه این روکش ها ترکیبی از پرسلن و فلز هستند در همه جای دنیا شناخته شده است.
معایب استفاده از روکش پرسلن به فلز
1-قسمت زیادی از ساختار دندان از بین می رود
به علت اینکه روکش های پرسلن به فلز در قسمت زیرین خود یک پایه فلزی دارند دندانپزشک شما باید بخش زیادی از دندان شما را تراشیده تا بتواند روکش را به خوبی قرار دهد. لازم به ذکر است اگر روکشی با پایه ی زیرین طلا را انتخاب نمایید دندانپزشک می تواند قسمت زیادی از دندان شما را حفظ کند.
2-امکان التهاب لثه وجود دارد
روکش های پرسلن به فلز بیشتر از دیگر روکش ها احتمال ابتلا به بیماری های التهابی لثه را افزایش می دهند. جینجیویت نام یک بیماری التهابی لثه ای می باشد. قرمزی- تورم- درد و خونریزی از نشانه های این بیماری می باشد. البته بهتر است بدانید که روکش های با پایه طلا برای لثه های شما مفیدتر می باشد زیرا بدن به خوبی آن را تحمل می کند.
3-احتمال آسیب به دندان های مخالف
در مواقعی که چیزی می جوید دندان های هر دو فک باهم در تماس هستند. پرسلن تمایل دارد در طولانی مدت دندان های مخالف (در فک مقابل) را از بین ببرد.
4- ظاهر روکش
روکش های پرسلن به فلز ظاهر دندان ها را ترمیم می کند اما روکش های دیگر مثل روکش های تمام سرامیکی حالت و فرم زیباتری به دندان های شما میدهد. با گذشت مدت زمان طولانی خط لثه ای که روکش PFM روی آن قرار دارد تیره تر می شود و در نهایت هنگام لبخند زدن یک خط خاکستری ظاهر می شود. در زمانی که لثه های شما به علت افزایش سن شروع به تحلیل رفتن میکند این واقعیت بیشتر قابل مشاهده می باشد.
روکش های پرسلن به فلز برای افرادی که تحلیل لثه دارند مناسب نمی باشد. به روز ترین تکنولوژی ها به دندانپزشکان این اجازه را میدهد تا روکش پرسلن را انتخاب کنند که کناره های اتصالی مقاوم تری با لثه هایتان داشته باشند. این مسئله باعث می شود که در زمان تحلیل رفتن لثه ها دیگر خط لثه سیاهی بر روی لثه ها مشاهده نشود.
5-امکان لب پریدگی
پرسلن های استفاده شده بر روکش های PFM ممکن است هنگام خوردن و گاز زدن غذاهای سخت و سفت لب پر شوند.