ایمپلنت دندان
توضیحات:
-
به نام خدا
ایمپلنت بهترین روش برای جایگزین کردن دندانهای از دست رفته است. و دقیقا همانند دندان های طبیعی عمل می کند به طوری که فرد تفاوت آن را با دندان های طبیعی احساس نمی کند، چراکه در این درمان فیکسچر جایگزین ریشه دندان میشود و روی آن روکش قرار میگیرد. و از لحاظ ظاهری با دندان های طبیعی برابری میکند. یکی دیگر از نکات مثبت و قابل توجه ایمپلنت دندان ثابت بودن آن است؛ چراکه دیگر نیازی نیست مانند دندان های مصنوعی آن ها را مرتبا از دهان خارج کنید. و در صورت رعایت برخی موارد و با توجه به شرایط دهان و دندان فرد و رعایت بهداشت دندان و دهان مانند دندان طبیعی باقی مانده و می‌توان گفت ماداالعمر خواهد بود.
چه افرادی میتوانند از ایمپلنت استفاده کنند؟
اگر شرایط لثه، فک و فاصله ی دندان های فرد مناسب باشد و بهداشت دهان و دندان خود را رعایت کند، میتواند از ایمپلنت استفاده کند.
واگر فردی طی حادثه ای دندان دائمی خود را از دست دهد، بعد از 18 سالگی و با تشخیص متخصص فک و صورت در صورت تکمیل رشد فکی در فرد میتواند اقدام به درمان ایمپلنت نمایند.
چه افرادی نمی‌توانند از ایمپلنت استفاده کنند؟
قبل از شروع فرایند درمان ایمپلنت هرگونه اختلالی که ممکن است فرایند ترمیم زخم به خطر بیاندازد؛ باید در نظر گرفته شود و انجام این درمان منوط به سلامتی عمومی فرد و سلامتی دهان و دندانهاست.
جهت درمان ایمپلنت برای برخی از افراد و افرادی که دارو های خاصی مصرف میکنند باید با مشورت پزشک معالج خود و دندان پزشک خود درمان را انجام دهند. در این شرایط یا مصرف داروی مربوطه را برای مدتی قطع کرده یا دارو را تعویض می‌نمایند. و یا درمان ایمپلنت را به تعویق می اندازند.
- خانم های باردار (اگر در حین درمان ایمپلنت باشند، و شروع ایمپلنت قبل از بارداری باشد ادامه درمان ایمپلنت مانعی ندارد.)
- افرادی که عفونت حاد کنترل نشده دارند.
- بیماران تحت درمان با کورتون
- افرادی که پوکی استخوان شدید دارند.
- بیماری هایی که دارای ناراحتی های خونی مثل هموفیلی هستند.
- بیمارانی که در 6 ماه گذشته مشکل قلبی (انفارکتوس قلبی) داشتند.
برای برخی افراد درمان ایمپلنت باید با ملاحظات خاصی انجام شود. از جمله:
- بیماران دیابتی
از آن روی که احتمال ابتلا به عفونت (مخصوصا عفونت لثه) دربیماران مبتلا به دیابت بیشتر است؛ و ممکن است فرایند استخوان سازی در اطراف ایمپلنت کاهش یابد. و خشکی دهان که یکی از عوامل بیماری لثه و پوسیدگی دندان است. عامل مخربی در درمان به شمار می‌رود، جهت انجام ایمپلنت باید ملاحظات لازم و مشورت با پزشک مربوطه و متخصص صورت گیرد. اما با کنترل قند خون، رعایت منظم بهداشت دهان و دندان و انتخاب ایمپلنت و روش مناسب جهت درمان و مخصص و جراح حاذق و باوتجربه میتوانند از درمان ایمپلنت استفاده نمایند.
- افرادی که در معرض شیمی درمانی و پرتو درمانی (در ناحیه سر و گردن) قرار داردند:
این افراد به دلیل درمان با داروهای مختل کننده قدرت ترمیم و کاهش مقاوت در برابر عفونت بهتر است پس از اتمام درمان و بر طرف شدن عوارض مربوطه جهت ایمپلنت اقدام کنند.
- افرادی که از سیگار و دخانیات استفاده میکنند:
در این افراد به دلیل کاهش بهداشت دهان و دندان به خاطر مصرف دخانیات، کاهش سیستم ایمنی، تحلیل استخوان فک و عفونت و التهاب لثه
بهتر است مدتی قبل و بعد از ایمپلنت مصرف سیگار و دخانیات را قطع کرده یا کاهش دهند.
بهترین زمان درمان ایمپلنت بعد از کشیدن دندان
ایمپلنت فوری
بهترین زمان ایمپلنت بعد از کشیدن دندان است ؛ البته حداکثر تا دو ماه پس از کشیدن دندان نیز می‌توان جهت ایمپلنت فوری اقدام کرد. در روش ایمپلنت دندان فوری پایه ایمپلنت همزمان با کشیدن دندان طبیعی در حفره های خالی موجود قرار می گیرد.
در صورتی که دندان به درستی کشیده شده باشد، جای خالی دندان مشکلی نداشته باشد و میزان عفونت دندان زیاد نبوده و لثه ها عفونی نباشند. و پس از بررسی استحکام استخوان فک در جایی که میخواهیم ایمپلنت را قرار دهیم، (بررسی سنجش تراکم استخوان) توسط متخصص می‌توان اقدام به درمان ایمپلنت کرد.در این روش دقیقا بعد از خارج شدن دندان، پایه ایمپلنت که در واقع یک پیچ کوچک تیتانیومی است، در جای خالی دندان در فک قرار میگیرد. اما چنانچه لثه فرد دچارعفونت شده باشد، جراح تا زمان برطرف شدن عفونت دست نگه میدارد. و بعد از فراهم شدن شرایط اقدام به درمان ایمپلنت میکند. البته تجربه و شیوه کار متخصص نیز بسیار حائز اهمیت است چراکه تنها دندان پزشک و متخصصی که دندان بیمار را با کشیدن و یا جراحی خارج کرده است میتواند بلافاصله ایمپلنت را در فک بیمار قرار دهد.
ایمپلنت استاندارد
در صورتی که حدود ۲ تا ۴ ماه از کشیدن دندان گذشته باشد؛ استخوان فک نیز تا حدودی بهبود پیدا کرده است. و در این شرایط جراح پایه ایمپلنت را در فک بیمار قرار میدهد.
ایمپلنت تاخیری
در صورتی که چهار ماه بعد از کشیدن دندان اقدام به درمان ایمپلنت دندان نمایید، استخوان فک شما به طور کامل بهبود پیدا کرده و حفره ی خالی نیز به طور کامل پر شده است. دراین مدت زمان در صورتی که بیماری خاصی در استخوان فک یا لثه شما ایجاد نشده باشد میتوانید جهت درمان ایمپلنت اقدام نمایید، و جراح با دریل کردن استخوان فک میتواند به راحتی پایه ایمپلنت را قرار دهد.
ایمپلنت با تاخیر بسیار زیاد
اگر یک سال بعد از کشیدن دندان اقدام به درمان ایمپلنت دندان نمایید، پریودنتیست(متخصص لثه) باید مطمئن شود که شرایط لازم برای موفقیت آمیز بودن درمان ایمپلنت را دارید به همین علت با بررسی عکس اشعه ایکس میزان تراکم استخوان شما را بررسی کرده
و بافت لثه را نیز چک می کند تا به بیماری پریودنتال (بیماری لثه)دچار نشده باشید. همچنین اگر استخوان شما تحلیل رفته باشد ابتدا باید عمل جراحی پیوند استخوان را انجام دهید و پس از بهبودی کامل که بین ۶ تا ۹ ماه زمان میبرد اقدام به درمان ایمپلنت نمایید.
اجزای ایمپلنت
ایمپلنت از سه جزء پایه - اباتمنت - تاج تشکیل می شود.
پایه
پایه یا فیکسچر مهمترین بخش ایمپلنت است. پایه ایمپلنت یک پیچ تیتانیومی است، که در داخل استخوان فک در زیر لثه جایگذاری میشود تا روکش دندان را درجای خود ثابت نگه دارد. پس از اینکه پایه ایمپلنت در استخوان قرار داده شد و به آن جوش خورد مانند ریشه برای تاج دندان جدید عمل میکند. و در نهایت تاج دندان که مانند یک دندان طبیعی به نظر میرسد به همراه اباتمنت روی پیچ قرار می گیرند. البته لازم به ذکر است جنس ایمپلنت دندان در تعیین هزینه درمان نقش مهمی دارد.
اباتمنت
پس از قرار گرفتن پایه بعد از 2 الی 4 ماه نوبت به اباتمنت می رسد. (بستگی به جنس ایمپلنت دارد.) اباتمنت از جنس تیتانیوم طلا یا پرسلن (چینی) بوده که به شکل 6 وجهی یا 5 وجهی هستند که بر روی پایه قرار می گیرد، و به‌وسیله پیچ به آن متصل میشود. این قسمت پایه را به تاج متصل میکند.
تاج
همانطور که در تصاویر دیده می شود، تاج، قسمت بالایی ایمپلنت است که ظاهر آن شبیه به دندان طبیعی است. و از جنس سرامیک می‌باشد
جراحی ایمپلنت
پس از بی حسی موضعی لثه شکافته می شود و استخوان فک نمایان می گردد. پس از آن استخوان علامت‌گذاری شده و دندان‌پزشک با دریل ظریف اقدام به سوراخ کردن استخوان برای قرار دادن پیچ ایمپلنت می نماید.جهت موفقیت آمیز بودن جراحی ایمپلنت دندان، باید به مقدار کافی استخوان در فک وجود داشته باشد و استخوان باید به اندازه کافی قوی باشد تا بتواند پایه را نگه دارد. و افرادی که دچار تحلیل لثه و یا پوکی استخوان می‌باشند، نیاز به پیوند استخوان جهت قوی سازی استخوان دارند.
که در این صورت قبل از درمان ایمپلنت، با توجه به نیاز بیمار و با نظر متخصص فک وصورت اقدام به درمان پیوند استخوان میگردد؛ نوع، میزان پودر استخوان مورد استفاده و فاصله ی بین درمان پیوند استخوان و جراحی ایمپلنت بسته یه شرایط بیمار و تشخیص متخصص متفاوت می‌باشد.
استفاده از لیزر در درمان ایمپلنت:
ابتدا با اشعه های کم توان لیزر بدون هیچگونه درد و عوارضی محل تزریق آمپول بی حسی و اطراف آن را بی حس میگردد. در این مرحله فرد هیچ گونه درد و یا سوزشی را احساس نمیکند و تنها ناحیه تحت درمان بی حس میشود. و در نهایت فرد هنگام تزریق آمپول بی حسی دردی را احساس نمیکند.
علاوه بر آن استفاده از لیزر بعد از جراحی ایمپلنت به کاهش درد پس از جراحی کمک میکند. علاوه بر این تاباندن اشعه های کم توان لیزر به ناحیه تحت درمان در کاهش درد و تورم، عفونت و عوارض بعد از درمان نیز بسیار موثر است.نقش متخصص در جراحی ایمپلنت:
یکی از اصلی ترین موارد در هر درمانی انتخاب پزشک، دندان پزشک و یا متخصص با تجربه و ماهر جهت درمان است.
جهت درمان ایمپلنت، مراجعه به جراحان فک و صورت و پریودنتیست ها(متخصص لثه)، با توجه به مهارت، تجربه و آموزش های مرتبطی که داشته اند ریسک و عوارض بعد از درمان را تا حد زیادی کاهش میدهد.دندان پزشکان عمومی نیز می توانند با گذراندن دوره هایی، گواهینامه جراحی ایمپلنت دندان را دریافت نمایند اما تجربه و تخصص آنها به اندازه متخصصین این حوزه نخواهد بود.جهت جراحی ایمپلت ابتدا باید توسط متخصص فک و صورت عدم توانایی در نگهداری و درمان دندان بررسی شود. و در صورت نیاز اقدام به کشیدن و یا جراحی دندان میشود. سپس چنانچه فرد بیش از چند ایمپلنت نیاز داشته باشد(دربعضی شرایط) و یا اگر جهت بازسازی تمام فک نیاز به ایمپلنت های متعدد داشته باشد، باید جهت بررسی و تعیین تعداد روکش به متخصص پروتز مراجعه نمایند و ایشان با توجه به اندازه فک تعداد روکش را تعیین میکنند. سپس با توجه به نظر متخصص پروتز و تعداد روکش مشخص شده ، متخصص فک و صورت تعداد ایمپلنت ( پایه) را مشخص مینماید.تخصص و تبحر متخصصان پروتز و فک و صورت درتعیین تعداد ایمپلنت، جراحی و قرار دادن پایه ایمپلنت و در نهایت روکش آن در موفقیت آمیز بودن نتیجه جراحی بسیار موثر است