مشکلات ارتودنسی

توضیحات:

  • به نام خدا

    دندان‌های نامرتب

    در این حالت دندان‌ها به شیوه‌ای صحیح در قوس فکی مرتب نشده‌اند و ممکن است بصورت پشت هم یا خارج از ردیف خود قرار بگیرند. در صورتیکه اندازه‌ی فک برای جا دادن تمام دندان‌ها در یک قوس فکی کافی نباشد یا دندان‌ها به ترتیبی صحیح از لثه خارج نشوند، احتمال بروز مشکل شلوغی دندان ها وجود دارد.

    بسته به نوع مشکل و به کمک ابزارهای دندانپزشکی ثابت یا قابل حمل می‌توان دندان‌ها را به موقعیت مناسب خود بازگرداند. در بسیاری از موارد، برای درمان بی نظمی دندان برخی از دندان‌ها کشیده می‌شوند تا فضای کافی برای قرار گرفتن سایر دندان‌ها در محل مناسب فراهم شود.

    دندان‌های بیرون‌زده

    در این حالت دندان فک بالا بسیار جلوتر از دندان فک پایین قرار می‌گیرد. دلایل زیادی برای بی نظمی دندان در این حالت می‌تواند وجود داشته باشد. ممکن است دندان‌های فک پایین بیش از حد عقب باشند، در حالیکه دندان‌های فک بالا در موقعیت طبیعی خود قرار گرفته‌اند. علاوه بر این، اگر فک بالا جلوتر از وضعیت عادی خود قرار گرفته باشد، اینگونه به نظر خواهد رسید که دندان‌های پیش جلوتر قرار گرفته‌اند. در برخی موارد هم دندان‌های بالایی و پایینی و هم فک‌ها جلوتر قرار می‌گیرند.

    در این حالت درمان بسته به علت مشکل، از یک مورد تا مورد دیگر متفاوت خواهد بود. ممکن است کشیدن یک یا چند دندان به منظور باقی ماندن سایر دندان‌ها در پایدارترین موقعیت عملکردی خود لازم باشد.

    وجود فاصله بین دندان‌ها

    در این وضعیت، فاصله‌ای بین دندان‌ها دیده می‌شود. این فاصله  ممکن است بین دو دندان جلویی یا بین همه‌ی دندان‌های جلویی باشد.

    درست همانند سایر موارد، روش درمان پس از انجام مطالعاتی کامل در مورد مدل دندان‌ها، تحلیل تصاویر صورت و دندان‌ها و تحلیل تصاویر اشعه‌ی ایکس، ترتیب‌دهی می‌شود. در این موارد، اکثر اوقات، کشیدن دندان‌ها توصیه نمی‌شود مگر اینکه مشکلات دیگری وجود داشته باشند. علاوه بر این، استفاده‌ی دائمی از نگهدارنده‌های درمان ارتودنسی برای این بیماران تجویز می‌شود.

    هم‌پوشانی دندان‌های جلویی (کراس‌بایت)

    در این حالت دندان‌‌های جلویی فک بالا با بیش از یک چهارم دندان‌های جلویی فک پایین هم‌پوشانی دارند. در برخی موارد وخیم‌تر این مشکل، دندان‌های جلویی فک بالا، سطح خارجی دندان‌های جلویی فک پایین پوشش می‌دهد و دندان‌های جلویی فک پایین در تماس با سطح داخلی دندان‌های جلویی فک بالا قرار می‌گیرند.

    معمولاً روش‌های درمانی این مشکل شامل کشیدن دندان‌ها نمی‌شوند. در برخی موارد شدید شلوغی دندان ، جراحی فک ممکن است لازم باشد. پس از پایان درمان، استفاده‌ی طولانی‌مدت یا دائمی از روش‌های نگهدارنده‌ی درمان‌های ارتودنسی ممکن است توصیه شود.

    بهم نرسیدن دندان‌های جلویی (اپن‌بایت)

    در این وضعیت، در نتیجه‌ی عدم هم‌پوشانی یا بر روی هم قرار گرفتن دندان‌های جلویی بالا و پایین، فضای بازی بین آن‌ها ایجاد می‌شود و این در حالی است که دندان‌های عقبی بالا و پایین کاملاً بر روی هم قرار گرفته‌اند. معمولاً موقع غذا خوردن دندان‌های عقبی بالا و پایین بر روی هم قرار می‌گیرند و دندان‌های جلویی بالا و پایین نیز یکدیگر را لمس می‌کنند. در بیمارانی که به عارضه‌ی اپن‌بایت دچارند، هم‌پوشانی یا بروی هم قرار گرفتن دندان‌های جلویی مشاهده نمی‌شود. فضای بازی که در این عارضه مشاهده می‌شود، ممکن است به دلیل عادت مکیدن انگشت یا قرار دادن زبان بین دندان‌ها یا موقعیت نامناسب فک‌ها نسبت به یکدیگر ایجاد شده باشد.

    برای درمان این عارضه، علل ایجاد کننده‌ی آن باید برطرف شوند و سپس دندان‌ها در راستای مناسب قرار بگیرند.

    جلوتر قرار گرفتن دندان‌های پیش فک پایین نسبت به دندان‎‌های پیش فک بالا (آندربایت)

    در حالت عادی وقتی دهان بسته است، دندان‌های پیش فک بالا اندکی جلوتر از دندان‌های پیش فک پایین و همچنین، دندان‌های عقبی فک بالا (آسیابها) نیز بیرون‌تر از دندان‌های عقبی فک پایین قرار می‌گیرند. در برخی موارد خاص، برخی یا تمامی دندان‌های پیش فک پایین جلوتر از جلوتر از دندان‌های پیش فک بالا قرار می‌گیرند. این وضعیت از منظر ارتودنسی به عنوان آندربایت معروف است. اگر دندان‌های عقبی فک بالا، نسبت به دندان‌های عقبی فک پایین داخل‌تر قرار بگیرند، در این حالت کراس‌بایت را خواهیم داشت.

    سختی یا سهولت اصلاح این عارضه تا حد زیادی به ناحیه درگیر بستگی دارد. گاهی این عارضه فقط به دندان‌ها مربوط می‌شود ولی گاهی اوقات به مشکلات فک زیرین باز می‌گردد.

    در این عارضه، بسیار ضروریست که تشخیص هر چه زودتر انجام شود، تا مراحل درمانی سریع‌تر طی شوند و حداقل آسیب برای بیمار ایجاد شود. در صورتی عدم تطبیق متناسب فک علت بروز این عارضه باشد، برای اصلاح موقعیت فک نیاز به جراحی خواهد بود. در درمان این نوع عارضه ممکن است کشیدن دندان‌ها لازم شود.

    قرار گرفتن تعدادی از دندان‌های پیش فک پایین بر روی دندان‌های پیش فک بالا

    در حالت عادی دندان‌های پیش فک بالا بر روی دندان‌های پیش فک پایین قرار می‌گیرند. لیکن در برخی موارد، تعدادی از دندان‌های پیش فک پایین جلوتر آمده و بر روی دندان‌های پیش فک بالا قرار می‌گیرند.

    در این موارد، دندان‌هایی که در موقعیت مناسب خود قرار نگرفته‌اند، بسیار آسیب خواهند دید. با گذشت زمان سلامت و تکیه‌گاه این دندان‌ها کاهش می‌یابد و همین امر سلامت و یکپارچگی کل قوس دندانی را نیز به خطر خواهد انداخت.

    شکاف لب و کام

    شکاف لب و کام، یک اختلال تکاملی است که در نوزادان تازه متولد شده دیده می‌شود. این مشکل زمانی بوجود می‌آید که بخش‌هایی از صورت که در نتیجه‌ی بهم پیوستن آن‌ها لب و آرواره‌ها تشکیل می‌شوند، به‌طور کامل ترکیب نمی‌شوند. از آنجایی که این عارضه مشکلی چند بعدی است، برای پزشکان و والدین بیمار بسیار چالش برانگیز خواهد بود. برای درمان این عارضه به همکاری پزشک متخصص اطفال، جراحان پلاستیک و متخصصان دندانپزشکی نیاز خواهد بود.

    استفاده از بریس‌های دندان برای آماده‌سازی فضای لازم برای دندان‌های مصنوعی

    وقتی که دندانی به علت پوسیدگی یا شکستگی کشیده می‌شود، فضایی خالی به جای آن ایجاد می‌شود. در صورتیکه جایگزینی برای این دندان کشیده شده در این فضا قرار داده نشود، دندان‌های مجاور، به سمت پر کردن این فضا حرکت خواهند کرد. بعدها این موضوع، کار را برای دندانپزشک برای قرار دادن جایگزینی مصنوعی در این فضا سخت خواهد کرد.

    در این حالت متخصص ارتودنسی با استفاده از بریس‌هایی، دندان‌های جابه‌جا شده را به موقعیت اصلی خود باز می‌گرداند تا فضای لازم برای قرار دادن جایگزین مصنوعی دندان کشیده شده، فراهم شود.

     


  • تهیه و تنظیم توسط دندانسازی نمونه
    تماس : 09131684245
    انتشار مطلب در :