جراحی لثه – پریو
توضیحات:
-
به نام خدا
جراحی لثه - پریو ( periodontics )
پریودانتیکس که تخصص پریو یا همان جراحی لثه هم نامیده می‌شود، شاخه‌ای از دندانپزشکی است که به تشخیص و درمان بیماری‌های بافت نرم و سخت (بجز دندان) و افزایش طول تاج دندان در حفره دهان می‌پردازد.
درمان بیماری‌های لثه، جراحی‌های ماینور و میکروسکوپی دهانی، اعمال زیبایی، مهندسی بافت، بازسازی و پیوند استخوان و بافت نرم دهان و کاشت دندان (ایمپلنت) از کارهای تخصصی این رشته می‌باشد.
پریودانشیم periodontium مجموعه‌ای از بافت‌های نگهدارنده دندانها است که پیرامون آنها را احاطه کرده و شامل لثه و استخوان آلوئول alveolar bone و سمان دندان cementum و رُباط‍های اطراف دندان PDL است.
دندانپزشکی که موفق به گذراندن دوره تخصصی پریو (جراحی لثه) می‌شود به عنوان پریودنتیست (متخصص جراحی لثه) شناخته می‌شود.پریودنتیست کیست؟
بیمارانی که دارای بیماری پریودنتال (مشکلات لثه) می‌باشند از خدمات شخصی به نام پریودنتیست بهره می‌برند. یک پریودنتیست دندانپزشکی است که در جهت پیشگیری، تشخیص و درمان بیماری پریودنتال تخصص گرفته است و مدت سه سال در دانشکده دندانپزشکی آموزشهای ویژه تخصصی را گذرانده است.
پریودنتیست در انجام آخرین تکنیک‌های تشخیصی و درمان بیماری لثه حرفه‌ای می‌باشد. علاوه بر این می‌تواند پروسه‌های پریودنتال خاصی را به جهت بهبود بخشیدن زیبایی بیماران انجام دهد.درمانهای لثه به دو دسته عمده درمانهای غیر جراحی لثه و درمانهای جراحی لثه تقسیم می‌شود:
درمانهای غیرجراحی لثه:
بر اساس خط مشی درمانی انجمن پریودنتیستها باید درمانها بر اساس حداقل تهاجم و حداکثر بهره وری مالی باشد. این درمانها شامل جرمگیری و تصحیح سطح ریشه می‌باشد. (جرمگیری عمل پاک کنندگی و صاف کردن دقیق سطوح ریشه‌ای به جهت برداشتن سموم باکتری‌های سطح ریشه است.)
عموم پریودنتیست ها توافق دارند که بعد از جرمگیری اکثریت بیماران نیاز به دریافت درمانهای بیشتری مانند جراحی ندارند. به هر حال عمده بیماران نیاز به دریافت درمانهای نگهدارنده (maintenance) جهت حفظ سلامتی دارند. درمانهای غیرجراحی محدودیت‌های خاص خود را دارد و در صورت عدم دستیابی به سلامتی کامل پریودنتال بعد از درمانهای فوق، پیشنهاد جراحی پریودنتال جهت بازسازی آناتومی صدمه دیده و تسهیل رعایت بهداشت می‌گردد.
جراحی پریودنتال زمانی الزامیست که پریودنتیست تشخیص دهد که بافت‌های پریودنتال اطراف دندان ناسالم است و امکان ترمیم آن توسط درمانهای غیرجراحی وجود ندارد.درمانهای جراحی لثه:
درمانهای جراحی پریودنتال ۴ دسته بسیار مهم دارند:
۱) درمانهای لیزر پریودنتال:
تحقیقات استفاده از لیزر را در جهت بالابردن کارآیی پروسه جرمگیری را تایید می‌کند. علاوه بر این، اگر از لیزر در طی جراحی پریودنتال به صورت مناسب استفاده شود، منجر به خونریزی، تورم و ناراحتی کمتر بیمار می‌گردد. به هر حال لیزر طول موج‌های متفاوتی دارد و باید با حد قدرتی که می‌تواند به صورت مطمئن و امن در طی پروسه‌های پریودنتال عمل کند مورد استفاده قرار گیرد. صدمه به بافت‌های پریودنتال زمانی ایجاد می‌گردد که یک طول موج با حد قدرت نامناسب استفاده گردد.
۲)ایمپلنتهای دندانی:
اگر شما قبلا یک دندان را در طی یک بیماری پریودنتال یا به دلایل دیگری از دست داده‌اید، می توانید از ایمپلنتهای دندانی در جایگزینی دائم دندان استفاده کنید.
جهت اطلاع کامل از خدمات ایمپلنت دندان کلینیک دندانپزشکی آرکا، به بخش مربوطه مراجعه کنید.
۳)پروسه‌های زیبایی(cosmetic):
علاوه بر پروسه‌های درمان بیماری لثه، اکثر پریودنتیستها جراحی‌های زیبایی را نیز برای بهبود لبخند بیمار انجام می‌دهند. از مهمتریت پروسه‌های زیبایی انجام جراحی افزایش طول تاج است.
۴)جراحی افزایش طول تاج:
از جراحی افزایش طول تاج دندان زمانی استفاده می‌شود که دندانهای شما واقعا طول تاج مناسب دارد اما عمده طول دندان توسط لثه پوشیده شده است. شما می‌توانید از یک پریودنتیست در ارتباط با پروسه‌ای که طی آن بتوانند وضعیت لبخند (gummy smile) شما را تصحیح کند کمک بگیرید. در این وضعیت با وجود طول مناسب تاج چون بافت لثه‌ای حجیم وجود دارد دندان کوتاه به نظر می‌رسد. جهت رفع این مشکل پریودنتیست جراحی افزایش طول تاج را پیشنهاد می‌دهد.
این جراحی می‌تواند بر روی یک یا چندین دندان انجام شود و میزان برداشت بافت لثه و استخوان بستگی به طول لبخند بیمار دارد. هرچه میزان بیشتری لب بالا برود به جهت دید میزان برداشت بافت باید بیشتر باشد.
پریودنتیست ممکن است جراحی افزایش طول تاج را به جهت ایجاد امکان ترمیم بر روی یک دندان پیشنهاد دهد. اگر دندان پوسیده باشد یا زیر خط مارجین لثه شکسته باشد یا این که ساختار دندانی برای یک پروتز (روکش دندان) ناکافی باشد، باز هم نیاز به این جراحی است. جراحی افزایش طول تاج حد استخوان و لثه را در حدی قرار می‌دهد که مقدار بیشتری از دندان به جهت درمانهای ترمیمی در اختیار قرار گیرد.
با این جراحی قدرت جویدن و زیبایی بیمار بهبود می‌یابد. ایجاد یک خط لبخند جدید و زیبا و افزایش سلامتی بافت لثه، کلیدهای اصلی جویدن و تکلم همراه با افزایش راحتی و اعتماد به نفس است.
مراقبتهای لثه:
اطراف دندانها را بافت لثه در بر گرفته است. سالم بودن لثه سلامت دندانها را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در صورت وجود پلاک میکروبی بافت لثه ملتهب می‌شود. استمرار این امر سبب جدا شدن بافت لثه از دندان و ایجاد پاکت اطراف آن می‌شود. این پاکتها محل تجمع میکروبها بوده و سبب پیشرفت بیماری لثه و تحلیل استخوان اطراف دندان می‌شوند.
وجود جرم اطراف دندان نیز سبب تحلیل استخوان و کوتاه شدن عمر دندان می‌شود. استفاده منظم از مسواک و نخ دندان سبب سلامت لثه و جلوگیری از ایجاد پلاک میکروبی اطراف دندان می‌گردد.
بهداشت دندانها به صورت طبیعی:
مسواک مناسب:
مسواک مناسب دارای سر کوچک و الیاف نرم است. در واقع مسواک سخت بهتر از نوع نرم دندانها را تمیز نمی‌کند. بلکه در عین حال که به لثه‌ها صدمه بیشتری وارد می‌کند می‌تواند سبب سایش دندانها، تحلیل لثه و ایجاد حساسیت در دندانها شود.
خمیر دندان مناسب:
عمل اصلی خمیر دندان تامین مواد لازم جهت تمیز کردن راحت‌تر دندان است و حاوی مواد خوشبو کننده و خوش طعم جهت ایجاد بوی خوش دهان و معمولاً حاوی فلوراید نیز می‌باشد تا سبب مقاومت بیشتر مینا نسبت به پوسیدگی شود. انواع خمیر دندانها با ترکیبات متفاوت در بازار موجود هستند. در افراد نرمال بدون حساسیت دندانی بهتر است از خمیردندانهای با مواد ساینده متوسط استفاده شود. افراد سیگاری بهتر است از خمیر دندانهای مخصوص که دارای مواد ساینده بیشتری هستند استفاده کنند و افراد دارای حساسیت دندانی بهتر است از نوع دارای مواد ساینده کم استفاده کنند.
نحوه مسواک زدن:
مسواک باید در محل تلاقی لثه و دندان با زاویه ۴۵ درجه نسبت به محور دندان قرار گیرد. موهای مسواک رو به لثه و به طرف شیار لثه‌ای است. سطوح داخلی نیز به همین ترتیب مسواک می‌شود. به طور کلی کلیه سه سطح دندانها (سطح بیرونی، سطح داخلی، سطح جونده) با مسواک و سطوح طرفی با نخ دندان باید تمیز شوند.
برای مسواک زدن سطوح داخلی دندانهای جلوی فک بالا و پایین مسواک را به طور عمودی قرار می‌دهیم و با حرکت دورانی این سطوح را تمیز می‌کنیم. برای مسواک زدن سطوح جونده موهای مسواک را روی سطوح دندان قرار داده و این سطوح را به صورت دورانی مسواک می‌کنیم.
بد مسواک زدن حتی اگر ۲۰ بار هم در روز انجام شود به بهبود وضعیت بهداشت دهان کمکی نمی‌کند. بهتر است مسواک زدن چند بار در روز به روش مناسب انجام شود و تمامی نواحی تمیز شوند (بعد از هر وعده غذایی و قبل و بعد از خواب)
مسواک برقی:
مسواکهای برقی نیز که با مارکهای متفاوت موجود هستند همان کار مسواکهای معمولی را انجام می‌دهند و مخصوصاً جهت افرادی که از توانمندی دستی پائین‌تری برخوردار هستند مثل افراد سالمند و کودکان بیشتر مفید هستند.
نخ دندان:
نخ دندان یکی از اصلی‌ترین وسایل بهداشتی می‌باشد. مسواک زدن بدون استفاده از نخ دندان یعنی تمیز نکردن سطوح طرفی (بین دندانی) که دارای بیشترین گیر غذائی نیز می‌باشند. تمیز نکردن این نواحی دندان را مستعد پوسیدگی می‌کند.
دهانشویه:
دهانشویه‌ها در موارد خاص باید تجویز شود و چنانچه به صورت روتین از آنها استفاده شود می‌تواند فلور نرمال دهان را بر هم بزند.
بهداشت ایمپلنتهای دندانی:
به مجردی که ایمپلنت ها در داخل دهان قرار داده می‌شوند، باید سطح آنها تمیز نگاه داشته شود. وسایل متعددی به تمیز کردن پروتز دندان و اباتمنت های ایمپلنت کمک می‌کند که شامل مسواکهای معمولی یا برقی، نخ دندان معمولی، سوپرفلاس، مسواک بین دندانی و مسواک مخصوص ایمپلنت و ... می‌باشند.
مسواک بین دندانی:
نوعی مسواک است که جهت دسترسی و تمیز کردن پایه ایمپلنت و بین دندانها طراحی شده است. این وسیله شبیه به شیشه شور است. این نوع مسواک برای فضاهایی با اندازه‌های متفاوت در دسترس‌اند و با حرکت ساده جلو و عقب که به دفعات بین دندانها صورت می‌گیرد، عمل تمیز کردن را انجام می‌دهد.
سوپرفلاس:
این نوع نخ دندان از سه قسمت ساخته شده است، یک سر آن از پلاستیک سخت می‌باشد که میتوان ان را از زیر روکش‌ها و پلهای ثابت رد کرد، قسمت بعدی ابری است که ضخیم‌تر است و میتوان با آن زیر پل‌ها و پایه‌های ایمپلنت را به راحتی تمیز کرد و قسمت سوم مثل نخ دندان معمولی عمل می‌کند و جهت استفاده در دندانهای طبیعی است.
آب پاش‌های داخل دهانی:
آب پاش‌های دهانی بهترین وسیله جهت نظافت نواحی ایمپلنت شده دهان می‌باشد. البته باید به خاطر داشته باشیم این وسائل جایگزین نخ دندان و سوپرفلاس نیستند. این وسیله می‌تواند پلاک میکروبی و باقی مانده مواد غذایی را بردارد و و لثه را ماساژ دهد.
بهداشت اوردنچرهای متکی بر ایمپلنت:
اوردنچرهای متکی بر ایمپلنت دارای پایه‌هائی در داخل دهان بیمار و دارای قطعاتی برروی دست دندان بیمار می‌باشند. باید توجه داشت که پایه‌های اوردنچر در داخل دهان باید با دقت با استفاده از خمیر دندان حاوی مواد ساینده کم مسواک زده شود. پروتز متحرک بیمار نیز در خارج از دهان با استفاده از مسواک پروتز و مایع صابون غیر معطر یا مایع ظرفشوئی باید شسته شود. باید توجه داشت استفاده از خمیر دندان حتی نوعی که دارای مواد ساینده کم می‌باشد سبب سایش دندانهای دنچر (دست دندان) می‌شود.
بیماران دارای دست دندان باید شبها آنها را از دهان خارج کرده و داخل ظرف محتوی آب معمولی قرار دهند. در صورت ایجاد جرم و رسوب بر روی دنچرها میتوان یا از مواد تمیز کننده دنچر که در داروخانه‌ها موجود است استفاده شود و یا از سرکه بی‌رنگ استفاده کرد. در صورت استفاده از سرکه میتوان دنچر را چند ساعت در آن قرار داد و بعد با مسواک آن را برس زد.
بیماران دارای ایمپلنتهای دندانی باید به صورت ادواری جهت کنترل وضعیت ایمپلنت خود به متخصص پروتز مراجعه کنند.
قیمت جراحی لثه
این یک روش سرپایی است که می‌تواند در مطب پریودنتیست شما انجام شود. رکود لثه در بین بیماران دندانپزشکی بسیار شایع است و می‌تواند ناشی از بیماری پریودنتال، مسواک زدن بیش از حد تهاجمی، ژنتیک و حتی داروها باشد. عقب رفتن بافت لثه باعث می‌شود سطح ریشه دندان در معرض حساسیت غذاهای گرم و سرد تست شده قرار گیرد. رکود لثه بدون درمان، منجر به پوسیدگی ریشه، تحلیل رفتن استخوان و حتی از بین رفتن دندان می‌شود.
پیوند لثه در مقایسه با سایر روش‌های ترمیمی که در صورت عدم درمان رکود لثه ممکن است لازم باشد، نسبتاً ارزان است. در این بخش، برخی از هزینه‌هایی را که می‌توانید هنگام انجام جراحی پیوند لثه انتظار داشته باشید، بررسی خواهیم کرد.
هزینه درمان بستگی به تعداد گرافت مورد نیاز، میزان فرسودگی لثه و اینکه آیا بافت از دهان بیمار گرفته شده است یا یک بانک بافتی. اگر بافت از یک جسد (بانک بافت) گرفته شود، هزینه عمل معمولاً بیشتر است. چند مورد می‌تواند در هزینه کلی جراحی لثه شما تأثیر بگذارد. به طور مثال هزینه پایه پیوند لثه می‌تواند بر این امر تاثیرگذار باشد. پریودنتیست متخصص است بنابراین احتمالاً هزینه بالاتری نیز دارد. بافت اهدا کننده گرانتر از بافتی است که از سقف دهان شما برداشت می‌شود. همچنین احتمال نیاز به کانتورینگ لثه در حین پیوند لثه وجود دارد.
هزینه‌های اضافی و تخفیف‌های احتمالی
اگر دندانپزشک عمومی شما نتواند عمل جراحی پیوند لثه را در مطب خود انجام دهد، احتمالاً شما را به یک متخصص پریودنتیست ارجاع می‌دهد که اغلب با او کار می‌کنند. برای اولین ویزیت شما، قبل از نتیجه گیری در مورد اینکه آیا عمل پیوند لثه برای شما مفید است یا خیر، پریودنتیست باید معاینه پریودنتال انجام دهد، در این صورت، از چه نوع پیوند لثه استفاده کنید. این معاینه همچنین ممکن است شامل هرگونه اشعه ایکس اضافی باشد که ممکن است برای تعیین سلامت ریشه دندان و ساختار استخوان شما لازم باشد.
بیمه دندانپزشکی شما ممکن است بخشی از هزینه‌های درمان شما را پوشش دهد اما همچنین از طریق بیمه درمانی می‌توانید مزایایی داشته باشید که در صورت ضرورت جراحی از نظر پزشکی می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد. قبل از جراحی به مزایای بیمه خود چه از نظر پزشکی و چه از نظر دندانپزشکی مراجعه کنید تا بدانید چه انتظاری دارید.